top of page
Log in in statu nascendi

Małgorzata Kazińska

/Mateusz Ryczek

 

Premiera: 26 maja 2021,

Musica Eelectronica Nova 2021
Narodowe Forum Muzyki Wrocław

 

Wykonawcy: 
Joanna Freszel - sopran
Tomasz Skweres - wiolonczela
Mateusz Ryczek - elektronika
 

 

Libretto i Reżyseria: Małgorzata Kazińska

Muzyka: Mateusz Ryczek
 

Spektakl dla widzów dorosłych

Mini opera na głos, wiolonczelę i komputer powstała jako autorski projekt Małgorzaty Kazińskiej i Mateusza Ryczka a jej prapremiera odbyła się podczas koncertu online Rytuał: log in/ log out Związku Kompozytorów Polskich oddziału we Wrocławiu, który był wydarzeniem na festiwalu Musica Electronica Nova 2021.
Jest to utwór, w którym jest eksplorowane napięcie pomiędzy jednostką a szeroko rozumianym system, w tym wypadku jest to postać:  Z.O.S.I.A (Zintegrowana Ocena Społeczna I Analityczna). Konflikt indywidualności i algorytmu zostaje uchwycony jako rytuał przejścia, który zakłada zmianę statusu, w tym wypadku tworzenia coraz większej ilości cyfrowych bytów -loginów,  mających potwierdzać naszą tożsamość.

Nagranie jest dostępne na  platformie YouTube.

Spójrz na nią - Pieśniodramat u Modrzejewskiej

 Anna Podczaszy

 

Premiera: 13 września 2019,

Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy

 

Obsada aktorska: Joanna Gonschorek, Magdalena Skiba/ Aleksandra Listwan, Albert Pyśk
Zespół HuRaban: Fabiana Raban, Hanna Włodarczyk, Monika Zapaśnik 

 

Reżyseria: Małgorzata Kazińska
Scenariusz: Hanna Włodarczyk

Scenografia i kostiumy: Melania Muras

Muzyka: Hanna Włodarczyk

Spektakl dla widzów dorosłych

Jest to spektakl, w którym swego rodzaju narrację pełni muzyka wykonywana na żywo przez zespół HuRaban do poetyckich tekstów Anny Podczaszy. Na scenie świat muzyki (naturalności i wolności) przeplata się ze światem konwenansów, gdzie bohaterowie nawykowo wchodzą w role społeczne, schematy, których obnażenie staje się dla nich jedyną formą ucieczki, lub otwarcia i nawiązania prawdziwego dialogu. Całość spektaklu składa się z nie wprost połączonych ze sobą afabularnych pieśni portretujących współczesną kobietę: jej trudne sytuacje życiowe, porażki w relacjach międzyludzkich, wyzwania rutynowej codzienności, a także marzenia i potrzeby. Choć spektakl jest w całości muzyczny i igra z konwencją musicalu, to trudno go zaszufladkować. Świeży w swej formie spotyka się z entuzjastycznym przyjęciem publiczności, która we wręcz teledyskowych scenach jest w stanie odszukać metafory budujące głębie przekazu.

Das kleine ich bin ich

 Mira Lobe, Susi Weigel

 

Premiera: 10 marca 2018, Puppentheater Zwickau, Niemcy

 

Występuje: Konrad Bruno Till/
Detlef Plath

 

Reżyseria: Małgorzata Kazińska

Scenografia: Melania Muras

Muzyka: Mateusz Ryczek

 

Spektakl dla widzów od 3 roku życia

Ta nie przetłumaczona na język polski wierszowana książka obrazkowa jest bardzo dobrze znana niemieckojęzycznym dzieciom. W zgrabny sposób opowiada historię nietuzinkowego, kolorowego zwierzaczka, który wyrusza w podróż by odnaleźć odpowiedź na pytanie kim jest. Spotykając różne zwierzęta dowiaduje się jedynie, że na pewno nie jest ptakiem, rybą, czy psem. Osamotniony, nieznajdujący zrozumienia wśród innych, w najtrudniejszym momencie- wielkiego smutku, odkrywa, że największą wartością jest pozostanie sobą nawet gdy jest się innym od pozostałych. W ten sposób pokazuje, że zaakceptowanie siebie samego jest największym darem jakim można obdarzyć siebie i innych. 

Innowacyjna, mobilna scenografia w atrakcyjny sposób pokazuje podróż dookoła świata głównego bohatera, z którym dziecięca publiczność utożsamia się od początku. Jedyny aktor- Pan Słońce, jest świadkiem zmagań małego „Ichbinicha” w jego podróży po kuli ziemskiej. Jako narrator zmienia w zaskakujący sposób miejsca i wprowadza liczne postaci z lekkością i łatwością opowiadając tę nietuzinkową historię.

Die kleine Raupe im Gefühlssalat

 

Premiera 04.06.2017, Puppentheater Zwickau, Niemcy


Występuje: Konrad Bruno Till

Muzyka na żywo: Clemens Noebel

 

Reżyseria: Małgorzata Kazińska

Scenografia: Ewa Woźny

 

Spektakl dla widzów od 3 roku życia

 

„Gąsieniczka w gąszczu uczuć” to spektakl skierowany do najmłodszych widzów, który bez słów pokazuje historię pewnej gąsieniczki oraz cud i piękno życia. Choć w całym spektaklu nie pada ani jedno słowo, dzieci z łatwością rozumieją język gąsieniczki, która emocjonalnie reaguje na wszystko co się dzieje. Muzyka na żywo współgra z wydarzeniami. Mikroświat łąki zostaje ukazany w makroskali, czyli tak, jak widzi świat mała gąsieniczka, gdzie trawy są wielkie jak drzewa a w kropli deszczu można się utopić. Jest to historia o dorastaniu - od wyklucia się bohaterki z jajka, odkrywania swojego ciała, poprzez zrobienie pierwszego kroku i stania się dojrzałym motylem. Ponadto, co najważniejsze, mówi o wytrwałości w drodze do spełniania marzeń. 

Pan Maluśkiewicz

           wiersze Juliana Tuwima

 

Premiera: 23 lutego 2013,

Teatr Baj w Warszawie

 

Reżyseria: Małgorzata Kazińska

Scenografia: Angelika Giża

Muzyka: Mateusz Ryczek

 

Obsada: Magdalena Dąbrowska, Natalia Kiser, Aneta Płuszka, Kamil Król, Marek Zimakiewicz

 

Spektakl dla widzów od 3 roku życia

 

 

"Pan Maluśkiewicz", to jeden z wielu znanych wierszy Juliana Tuwima, które są podstawą do opowieści o cudach i dziwach nieodkrytego jeszcze świata. Oprócz tytułowego Maluśkiewicza, w spektaklu są wykorzystane wiersze takie jak „Ptaki”, „Abecadło” czy „O Panu Tralalińskim”. Rytmiczny język Tuwima i zawarte w nich cudowne wydarzenia są odzwierciedlone w scenografii i lalkach, które w zaskakujący sposób, jak w kalejdoskopie, przekształcają się z abstrakcyjnych form w znane postaci z wierszy. Taka gra formami z plastycznym językiem Tuwima wspaniale rezonuje z nieograniczoną i świeżą wyobraźnią publiczności dziecięcej. Jest to wizualnie atrakcyjny spektakl czerpiący z wzorów folkloru polskiego.
 

Trzy świnki

        Bracia Grimmowie

 

Premiera 02.06.2012,

Lubuski Teatr w Zielonej Górze


Adaptacja z oryginału:

Małgorzata Kazińska i Marek Sitarski Scenografia i kostiumy:

Jan Polivka

Muzyka: Marek Sitarski

Choreografia: Marek Zadłużny
Efekty dźwiękowe (Beatbox):

Jakub Bitka

 

Obsada: Kaja Bień, Anna Chabowska, Tatiana Kołodziejska , Beata Sobicka-Kupczyk, Urszula Zdanowicz – Łabiak, Marek Sitarski

 

Spektakl dla widzów od 3 roku życia

 

Uwspółcześniony tekst na podstawie znanej bajki Braci Grimmów w ciekawy sposób pokazuje historie trzech sióstr, które często się kłócą, do momentu, gdy we śnie zamienią się w świnki. Przeżywają dobrze znane perypetie, by na koniec w zgodzie i wspólnymi siłami pokonać sprytem a nie siłą wilka. Ważnym elementem w spektaklu jest „Krasnal”, czyli beatboxer- animator, który na żywo wykonuje kreskówkowe, imponujące dźwięki podkreślające akcję i nadające tempa opowieści, co świetnie się zgrywa ze spontanicznymi reakcjami publiczności.

MiniOpera
na zespół kameralny, solistów i elektronikę na podstawie utworów literackich Erny Rosenstein
 

Premiera: 21 kwietnia 2018,

Narodowe Forum Muzyki we Wrocławiu

 

 

Tytuł                       -   Kompozytor                 

Dezyderium        -   Tomasz Skweres

II Bajka                    -   Katarzyna                                                  Dziewiątkowska

III Krajobraz śnięty - Joanna Woźny

IV Poławiacz cieni  - Mateusz Ryczek

 

Wykonawcy:

Dyrygent:         Ivan Buffa

Soprany            Joanna Freszel,

                            Kaoko Amano 

Aktorzy:             Anna Rakowska,

                            Kamil Król

Ensemble Platypus:

Flety:              Iva Kovač

Klarnety:       Ryuta Iwase

Skrzypce/ Altówka:

                        Sophia Goidinger-Koch 

Wiolonczela: Tomasz Skweres

Fortepian:      Frederik Neyrinck

Reżyseria:     Małgorzata Kazińska

Elektronika na żywo:

                        Mateusz Ryczek,

                   Katarzyna Dziewiątkowska

"MiniOpera” to eksperyment wynikający ze spotkania 4 kompozytorów muzyki współczesnej, 2 sopranistek operowych, 2 aktorów lalkarzy i 5 instrumentalistów oraz elektorniki na żywo z tekstami „Bajek” Erny Rosenstein.

Surrealistyczne, mroczne opowieści stylizowane na bajki wynikają z doświadczeń przeżycia drugiej wojny światowej przez autorkę. Te bajki stały się inspiracją do skomponowania krótkich form operowych przez czterech mających różny styl kompozytorów. Nadanie ściśle intelektualnej muzyce możliwości scenicznych jakie niesie ze sobą forma Miniopery stworzyła nietypowe widowisko balansujące na granicy słuchowiska i etiud aktorsko-lalkarskich. Brak ścisłej fabuły i oniryzm wydarzeń oraz wysublimowana muzyka stawiają wysoko poprzeczkę dla odbiorcy. Prawie dwugodzinna całość składa się z 4 części. Są to kolejno: "Bajka" na podstawie bajek "Sny" i "Babcia", "Desiderium" na podstawie "Złotej kuli", "Krajobraz śnięty" zbiór bajek i wierszy, oraz fragmenty "Poławiacza cieni".

 

Novecento

Alessandro Baricco

Reżyseria: Małgorzata Kazińska

Muzyka: Anna Porzyc
Scenografia: Magdalena Nowak

Wykonanie: Marek Zimakiewicz
Dyplom indywidualny PWST  2011


Monodram reprezentował PWST podczas VI Międzynarodowego Festiwalu Teatru Lalek i Animacji Filmowych Dla Dorosłych Lalka też Człowiek w Warszawie.

Grany na Festiwalach:
 

  • XLIV Jeleniogórskie SpotkaniaTeatralne,  Teatr im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze - „Zlot Novecento"
     

  • Spotkania Teatru Otwartego 2014, Nowa Sól
     

  • Autonalia 2011, Zielona Góra

„Nie jesteś naprawdę skończony, póki masz w zanadrzu jakąś dobrą historię i kogoś, komu możesz ją opowiedzieć" twierdzi Novecento, tytułowy bohater monologu napisanego przez Alessandro Baricco.

Pisarz obawiał się, że utwór jest „ (...) raczej formą pośrednią między tekstem przeznaczonym do wystawienia na scenie a opowiadaniem do czytania na głos”. Ale teatr jest w pewnym sensie „opowiadaniem historii” a najbardziej w nim zajmujące jest to „jak tę historię opowiedzieć”.

Autor podsuwa nam bohatera - pianistę geniusza, który urodził się na statku, na nim też grał i nigdy z niego nie zszedł na ziemię. Są to wystarczające powody, by chcieć zgłębić motywację tak zagadkowej postaci, poznać na czym polega jej wyjątkowość, którą był oczarowany jego przyjaciel trębacz. I to z jego punktu widzenia poznajemy krok po kroku życie Novecenta.

Nazywam się Heloiza

na podstawie 

„Modlitwy Heloizy, kochanki Piotra Abelarda, kanonika i teologa” 
L. Kołakowskiego

Reżyseria: Małgorzata Kazińska

Wykonanie: Beata Kucharska-Passini


Nagroda na 39. Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora

we Wrocławiu (2010)
 

  • „Szczebel do kariery” za szczególnie wartościowy debiut, nagroda od Rektora Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie

 

W tym spektaklu dramatyczny monolog, kobiety będącej w konflikcie pomiędzy grzeszną miłością do kochanka a do Boga, pomiędzy posłuszeństwem a żywiołem uczuć, został przeniesiony w metaforyczny świat piekła. Tytułowa Heloiza jest skazana na samotność, ciemność, chłód i ciężar kamieni oraz sukni wypełniających całą przestrzeń i niepozwalających ruszyć się jej z miejsca. Jej uwięzienie jest ciągłym mętlikiem myśli i powracających pytań w kłótni z Bogiem, na które nie dostaje odpowiedzi. Skromne, symboliczne środki wyrazu jak kamienie, głos i jego akustyczne możliwości podkreślają poczucie opuszczenia i tragizm sytuacji, z której nie ma wyjścia. Znacząca gra światła uwypukla brak jednoznaczności dobra i zła.  

Jak początek umierania

na podstawie piosenek
Katarzyny Nosowskiej

 

Reżyseria: Małgorzata Kazińska

Muzyka na żywo: Marta Waleris,

                                 Marcin Spera

Wykonanie: Aleksandra Tomaś

I nagroda na 11. Międzynarodowym Festiwalu ZDARZENIA im. Józefa Szajny w Tczewie


 

Nagrody na 38. Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora

we Wrocławiu (2009)
 

  • Nagroda dla najlepszego spektaklu od jurora Janusza Deglera,
     

  • Nagroda dla najlepszego spektaklu absolwenta PWST od Krzysztofa Kulińskiego -Rektora Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie Filia we Wrocławiu
     

  • „Szczebel do kariery” dla Aleksandry Tomaś za szczególnie wartościowy debiut młodego aktora

Spektakl powstał z chęci adaptacji tekstów piosenek Katarzyny Nosowskiej i zespołu Hey w krótką formę sceniczną, której integralną częścią stało się współoddziaływanie na siebie partii muzycznych i ciszy, działań aktorki i przedmiotu, z którym i wobec, którego dzieje się akcja. To co widzimy jest abstrakcyjnym i metaforycznym przeniesieniem życia młodej, dorastającej kobiety do wnętrza lodówki, w którym zamyka się przed brutalnością świata, by zamrozić swe uczucia. Spektakl pokazuje jak izolacja i samotność wpływa na odbieranie świata, jak uczestnicząc w codziennym życiu stajemy się biernymi odbiorcami mediów, które podświadomie kształtują nasze wartości i poczucie estetyki.

Anuenue

       

Koło Naukowe PWST

 

Obsada:

Malwina Kajetańczyk,

Anna Rakowska,

Agata Skórska,

Beata Kucharska - Passini,

Piotr Misztela, 

Marek Zimakiewicz,

Piotr Zakrzewski

 

bottom of page