Log in in statu nascendi
Małgorzata Kazińska
/Mateusz Ryczek
Premiera: 26 maja 2021,
Musica Eelectronica Nova 2021
Narodowe Forum Muzyki Wrocław
Wykonawcy:
Joanna Freszel - sopran
Tomasz Skweres - wiolonczela
Mateusz Ryczek - elektronika
Libretto i Reżyseria: Małgorzata Kazińska
Muzyka: Mateusz Ryczek
Spektakl dla widzów dorosłych
Mini opera na głos, wiolonczelę i komputer powstała jako autorski projekt Małgorzaty Kazińskiej i Mateusza Ryczka a jej prapremiera odbyła się podczas koncertu online Rytuał: log in/ log out Związku Kompozytorów Polskich oddziału we Wrocławiu, który był wydarzeniem na festiwalu Musica Electronica Nova 2021.
Jest to utwór, w którym jest eksplorowane napięcie pomiędzy jednostką a szeroko rozumianym system, w tym wypadku jest to postać: Z.O.S.I.A (Zintegrowana Ocena Społeczna I Analityczna). Konflikt indywidualności i algorytmu zostaje uchwycony jako rytuał przejścia, który zakłada zmianę statusu, w tym wypadku tworzenia coraz większej ilości cyfrowych bytów -loginów, mających potwierdzać naszą tożsamość.
Nagranie jest dostępne na platformie YouTube.
Spójrz na nią - Pieśniodramat u Modrzejewskiej
Anna Podczaszy
Premiera: 13 września 2019,
Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
Obsada aktorska: Joanna Gonschorek, Magdalena Skiba/ Aleksandra Listwan, Albert Pyśk
Zespół HuRaban: Fabiana Raban, Hanna Włodarczyk, Monika Zapaśnik
Reżyseria: Małgorzata Kazińska
Scenariusz: Hanna Włodarczyk
Scenografia i kostiumy: Melania Muras
Muzyka: Hanna Włodarczyk
Spektakl dla widzów dorosłych
Fot. Karol Budrewicz Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy
Fot. Karol Budrewicz Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy
Fot. Karol Budrewicz Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy
Fot. Karol Budrewicz Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy
Jest to spektakl, w którym swego rodzaju narrację pełni muzyka wykonywana na żywo przez zespół HuRaban do poetyckich tekstów Anny Podczaszy. Na scenie świat muzyki (naturalności i wolności) przeplata się ze światem konwenansów, gdzie bohaterowie nawykowo wchodzą w role społeczne, schematy, których obnażenie staje się dla nich jedyną formą ucieczki, lub otwarcia i nawiązania prawdziwego dialogu. Całość spektaklu składa się z nie wprost połączonych ze sobą afabularnych pieśni portretujących współczesną kobietę: jej trudne sytuacje życiowe, porażki w relacjach międzyludzkich, wyzwania rutynowej codzienności, a także marzenia i potrzeby. Choć spektakl jest w całości muzyczny i igra z konwencją musicalu, to trudno go zaszufladkować. Świeży w swej formie spotyka się z entuzjastycznym przyjęciem publiczności, która we wręcz teledyskowych scenach jest w stanie odszukać metafory budujące głębie przekazu.
Das kleine ich bin ich
Mira Lobe, Susi Weigel
Premiera: 10 marca 2018, Puppentheater Zwickau, Niemcy
Występuje: Konrad Bruno Till/
Detlef Plath
Reżyseria: Małgorzata Kazińska
Scenografia: Melania Muras
Muzyka: Mateusz Ryczek
Spektakl dla widzów od 3 roku życia
Fot. MattRose.de Puppentheater Zwickau
Fot. MattRose.de Puppentheater Zwickau
Fot. MattRose.de, Puppentheater Zwickau
Fot. MattRose.de Puppentheater Zwickau
Ta nie przetłumaczona na język polski wierszowana książka obrazkowa jest bardzo dobrze znana niemieckojęzycznym dzieciom. W zgrabny sposób opowiada historię nietuzinkowego, kolorowego zwierzaczka, który wyrusza w podróż by odnaleźć odpowiedź na pytanie kim jest. Spotykając różne zwierzęta dowiaduje się jedynie, że na pewno nie jest ptakiem, rybą, czy psem. Osamotniony, nieznajdujący zrozumienia wśród innych, w najtrudniejszym momencie- wielkiego smutku, odkrywa, że największą wartością jest pozostanie sobą nawet gdy jest się innym od pozostałych. W ten sposób pokazuje, że zaakceptowanie siebie samego jest największym darem jakim można obdarzyć siebie i innych.
Innowacyjna, mobilna scenografia w atrakcyjny sposób pokazuje podróż dookoła świata głównego bohatera, z którym dziecięca publiczność utożsamia się od początku. Jedyny aktor- Pan Słońce, jest świadkiem zmagań małego „Ichbinicha” w jego podróży po kuli ziemskiej. Jako narrator zmienia w zaskakujący sposób miejsca i wprowadza liczne postaci z lekkością i łatwością opowiadając tę nietuzinkową historię.
Die kleine Raupe im Gefühlssalat
Premiera 04.06.2017, Puppentheater Zwickau, Niemcy
Występuje: Konrad Bruno Till
Muzyka na żywo: Clemens Noebel
Reżyseria: Małgorzata Kazińska
Scenografia: Ewa Woźny
Spektakl dla widzów od 3 roku życia
arch. Puppentheater Zwickau, Plener: Alte Posthalterei, Zwickau, Niemcy
arch. Puppentheater Zwickau, Plener: Alte Posthalterei, Zwickau, Niemcy
arch. Puppentheater Zwickau, Plener: Alte Posthalterei, Zwickau, Niemcy
arch. Puppentheater Zwickau, Plener: Alte Posthalterei, Zwickau, Niemcy
„Gąsieniczka w gąszczu uczuć” to spektakl skierowany do najmłodszych widzów, który bez słów pokazuje historię pewnej gąsieniczki oraz cud i piękno życia. Choć w całym spektaklu nie pada ani jedno słowo, dzieci z łatwością rozumieją język gąsieniczki, która emocjonalnie reaguje na wszystko co się dzieje. Muzyka na żywo współgra z wydarzeniami. Mikroświat łąki zostaje ukazany w makroskali, czyli tak, jak widzi świat mała gąsieniczka, gdzie trawy są wielkie jak drzewa a w kropli deszczu można się utopić. Jest to historia o dorastaniu - od wyklucia się bohaterki z jajka, odkrywania swojego ciała, poprzez zrobienie pierwszego kroku i stania się dojrzałym motylem. Ponadto, co najważniejsze, mówi o wytrwałości w drodze do spełniania marzeń.
Pan Maluśkiewicz
wiersze Juliana Tuwima
Premiera: 23 lutego 2013,
Teatr Baj w Warszawie
Reżyseria: Małgorzata Kazińska
Scenografia: Angelika Giża
Muzyka: Mateusz Ryczek
Obsada: Magdalena Dąbrowska, Natalia Kiser, Aneta Płuszka, Kamil Król, Marek Zimakiewicz
Spektakl dla widzów od 3 roku życia
Fot. K. Bieliński, Arch. Teatr Baj w Warszawie
Fot. K. Bieliński, Arch. Teatr Baj w Warszawie
Fot. K. Bieliński, Arch. Teatr Baj w Warszawie
Fot. K. Bieliński, Arch. Teatr Baj w Warszawie
"Pan Maluśkiewicz", to jeden z wielu znanych wierszy Juliana Tuwima, które są podstawą do opowieści o cudach i dziwach nieodkrytego jeszcze świata. Oprócz tytułowego Maluśkiewicza, w spektaklu są wykorzystane wiersze takie jak „Ptaki”, „Abecadło” czy „O Panu Tralalińskim”. Rytmiczny język Tuwima i zawarte w nich cudowne wydarzenia są odzwierciedlone w scenografii i lalkach, które w zaskakujący sposób, jak w kalejdoskopie, przekształcają się z abstrakcyjnych form w znane postaci z wierszy. Taka gra formami z plastycznym językiem Tuwima wspaniale rezonuje z nieograniczoną i świeżą wyobraźnią publiczności dziecięcej. Jest to wizualnie atrakcyjny spektakl czerpiący z wzorów folkloru polskiego.
Trzy świnki
Bracia Grimmowie
Premiera 02.06.2012,
Lubuski Teatr w Zielonej Górze
Adaptacja z oryginału:
Małgorzata Kazińska i Marek Sitarski Scenografia i kostiumy:
Jan Polivka
Muzyka: Marek Sitarski
Choreografia: Marek Zadłużny
Efekty dźwiękowe (Beatbox):
Jakub Bitka
Obsada: Kaja Bień, Anna Chabowska, Tatiana Kołodziejska , Beata Sobicka-Kupczyk, Urszula Zdanowicz – Łabiak, Marek Sitarski
Spektakl dla widzów od 3 roku życia
Arch. Lubuski Teatr w Zielonej Górze
Arch. Lubuski Teatr w Zielonej Górze
Arch. Lubuski Teatr w Zielonej Górze
Arch. Lubuski Teatr w Zielonej Górze
Uwspółcześniony tekst na podstawie znanej bajki Braci Grimmów w ciekawy sposób pokazuje historie trzech sióstr, które często się kłócą, do momentu, gdy we śnie zamienią się w świnki. Przeżywają dobrze znane perypetie, by na koniec w zgodzie i wspólnymi siłami pokonać sprytem a nie siłą wilka. Ważnym elementem w spektaklu jest „Krasnal”, czyli beatboxer- animator, który na żywo wykonuje kreskówkowe, imponujące dźwięki podkreślające akcję i nadające tempa opowieści, co świetnie się zgrywa ze spontanicznymi reakcjami publiczności.
MiniOpera
na zespół kameralny, solistów i elektronikę na podstawie utworów literackich Erny Rosenstein
Premiera: 21 kwietnia 2018,
Narodowe Forum Muzyki we Wrocławiu
Tytuł - Kompozytor
I Dezyderium - Tomasz Skweres
II Bajka - Katarzyna Dziewiątkowska
III Krajobraz śnięty - Joanna Woźny
IV Poławiacz cieni - Mateusz Ryczek
Wykonawcy:
Dyrygent: Ivan Buffa
Soprany Joanna Freszel,
Kaoko Amano
Aktorzy: Anna Rakowska,
Kamil Król
Ensemble Platypus:
Flety: Iva Kovač
Klarnety: Ryuta Iwase
Skrzypce/ Altówka:
Sophia Goidinger-Koch
Wiolonczela: Tomasz Skweres
Fortepian: Frederik Neyrinck
Reżyseria: Małgorzata Kazińska
Elektronika na żywo:
Mateusz Ryczek,
Katarzyna Dziewiątkowska
"MiniOpera” to eksperyment wynikający ze spotkania 4 kompozytorów muzyki współczesnej, 2 sopranistek operowych, 2 aktorów lalkarzy i 5 instrumentalistów oraz elektorniki na żywo z tekstami „Bajek” Erny Rosenstein.
Surrealistyczne, mroczne opowieści stylizowane na bajki wynikają z doświadczeń przeżycia drugiej wojny światowej przez autorkę. Te bajki stały się inspiracją do skomponowania krótkich form operowych przez czterech mających różny styl kompozytorów. Nadanie ściśle intelektualnej muzyce możliwości scenicznych jakie niesie ze sobą forma Miniopery stworzyła nietypowe widowisko balansujące na granicy słuchowiska i etiud aktorsko-lalkarskich. Brak ścisłej fabuły i oniryzm wydarzeń oraz wysublimowana muzyka stawiają wysoko poprzeczkę dla odbiorcy. Prawie dwugodzinna całość składa się z 4 części. Są to kolejno: "Bajka" na podstawie bajek "Sny" i "Babcia", "Desiderium" na podstawie "Złotej kuli", "Krajobraz śnięty" zbiór bajek i wierszy, oraz fragmenty "Poławiacza cieni".
Novecento
Alessandro Baricco
Reżyseria: Małgorzata Kazińska
Muzyka: Anna Porzyc
Scenografia: Magdalena Nowak
Wykonanie: Marek Zimakiewicz
Dyplom indywidualny PWST 2011
Monodram reprezentował PWST podczas VI Międzynarodowego Festiwalu Teatru Lalek i Animacji Filmowych Dla Dorosłych Lalka też Człowiek w Warszawie.
Grany na Festiwalach:
-
XLIV Jeleniogórskie SpotkaniaTeatralne, Teatr im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze - „Zlot Novecento"
-
Spotkania Teatru Otwartego 2014, Nowa Sól
-
Autonalia 2011, Zielona Góra
Fot. Paweł Stawarz
Fot. Paweł Stawarz
Fot. Paweł Stawarz
Fot. Paweł Stawarz
„Nie jesteś naprawdę skończony, póki masz w zanadrzu jakąś dobrą historię i kogoś, komu możesz ją opowiedzieć" twierdzi Novecento, tytułowy bohater monologu napisanego przez Alessandro Baricco.
Pisarz obawiał się, że utwór jest „ (...) raczej formą pośrednią między tekstem przeznaczonym do wystawienia na scenie a opowiadaniem do czytania na głos”. Ale teatr jest w pewnym sensie „opowiadaniem historii” a najbardziej w nim zajmujące jest to „jak tę historię opowiedzieć”.
Autor podsuwa nam bohatera - pianistę geniusza, który urodził się na statku, na nim też grał i nigdy z niego nie zszedł na ziemię. Są to wystarczające powody, by chcieć zgłębić motywację tak zagadkowej postaci, poznać na czym polega jej wyjątkowość, którą był oczarowany jego przyjaciel trębacz. I to z jego punktu widzenia poznajemy krok po kroku życie Novecenta.
Nazywam się Heloiza
na podstawie
„Modlitwy Heloizy, kochanki Piotra Abelarda, kanonika i teologa”
L. Kołakowskiego
Reżyseria: Małgorzata Kazińska
Wykonanie: Beata Kucharska-Passini
Nagroda na 39. Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora
we Wrocławiu (2010)
-
„Szczebel do kariery” za szczególnie wartościowy debiut, nagroda od Rektora Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie
W tym spektaklu dramatyczny monolog, kobiety będącej w konflikcie pomiędzy grzeszną miłością do kochanka a do Boga, pomiędzy posłuszeństwem a żywiołem uczuć, został przeniesiony w metaforyczny świat piekła. Tytułowa Heloiza jest skazana na samotność, ciemność, chłód i ciężar kamieni oraz sukni wypełniających całą przestrzeń i niepozwalających ruszyć się jej z miejsca. Jej uwięzienie jest ciągłym mętlikiem myśli i powracających pytań w kłótni z Bogiem, na które nie dostaje odpowiedzi. Skromne, symboliczne środki wyrazu jak kamienie, głos i jego akustyczne możliwości podkreślają poczucie opuszczenia i tragizm sytuacji, z której nie ma wyjścia. Znacząca gra światła uwypukla brak jednoznaczności dobra i zła.
Jak początek umierania
na podstawie piosenek
Katarzyny Nosowskiej
Reżyseria: Małgorzata Kazińska
Muzyka na żywo: Marta Waleris,
Marcin Spera
Wykonanie: Aleksandra Tomaś
I nagroda na 11. Międzynarodowym Festiwalu ZDARZENIA im. Józefa Szajny w Tczewie
Nagrody na 38. Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora
we Wrocławiu (2009)
-
Nagroda dla najlepszego spektaklu od jurora Janusza Deglera,
-
Nagroda dla najlepszego spektaklu absolwenta PWST od Krzysztofa Kulińskiego -Rektora Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie Filia we Wrocławiu
-
„Szczebel do kariery” dla Aleksandry Tomaś za szczególnie wartościowy debiut młodego aktora
Spektakl powstał z chęci adaptacji tekstów piosenek Katarzyny Nosowskiej i zespołu Hey w krótką formę sceniczną, której integralną częścią stało się współoddziaływanie na siebie partii muzycznych i ciszy, działań aktorki i przedmiotu, z którym i wobec, którego dzieje się akcja. To co widzimy jest abstrakcyjnym i metaforycznym przeniesieniem życia młodej, dorastającej kobiety do wnętrza lodówki, w którym zamyka się przed brutalnością świata, by zamrozić swe uczucia. Spektakl pokazuje jak izolacja i samotność wpływa na odbieranie świata, jak uczestnicząc w codziennym życiu stajemy się biernymi odbiorcami mediów, które podświadomie kształtują nasze wartości i poczucie estetyki.
Anuenue
Koło Naukowe PWST
Obsada:
Malwina Kajetańczyk,
Anna Rakowska,
Agata Skórska,
Beata Kucharska - Passini,
Piotr Misztela,
Marek Zimakiewicz,
Piotr Zakrzewski